Jest to sprawa dyskusyjna (aby nie powiedzieć sporna, nawet w gronie samych naturalnych terapeutów), czy wszystkie rodzaje naturalnej terapii działają, opierając się na wspólnej idei i zasadach.
Brytyjskie Towarzystwo Medyczne w swoim raporcie w 1993 roku uważa, że nie, że naturalne terapie są mieszaniną różnych stylów i technik, nie mających ze sobą zupełnie nic wspólnego. Podejście naturalne wymaga zrozumienia, akceptacji i zastosowania się do następujących reguł:
• Organizm ma naturalną zdolność do leczenia samego siebie.
• Istota ludzka nie jest prostą maszyną fizyczną. Można ją określić jako subtelne i kompleksowe połączenie ciała, umysłu i emocji (lub ducha czy duszy, jak niektórzy wolą to nazywać). Wszystkie te składniki i każdy z osobna mogą powodować lub przyczyniać się do problemów natury zdrowotnej. Innymi słowy, każdy indywidualny człowiek nie jest przypadkowym zbiorem ruchomych składników, ale w pełni zintegrowaną „całością" (termin „medycyna holistyczna" został ukuty w celu określenia leczenia osoby jako całości, skomponowanej z ciała, umysłu i ducha).
• Czynniki środowiskowe i społeczne mogą być tak samo ważne, jak psychologiczna i fizyczna natura człowieka i mogą mieć podobnie duży wpływ na zdrowie.
• Leczenie przyczyny lub przyczyn problemu jest znacznie ważniejsze niż leczenie pośrednich objawów. Lecząc wyłącznie objawy, można w prosty sposób ukryć leżący u ich podłoża problem i nawet go pogorszyć. Jego ponowne ujawnienie się po pewnym czasie może już być znacznie poważniejsze.
• Każda osoba jest indywidualnością, dlatego nie można wszystkich leczyć w dokładnie ten sam sposób.
• Leczenie jest szybsze i bardziej efektywne, jeżeli osoba chora zgadza się na współodpowiedzialność za swoje zdrowie i jest aktywnie zaangażowana w proces leczenia (dobry terapeuta potrafi rozpoznać, kogo sam może leczyć, a kogo lepiej od razu przekazać komuś innemu).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz