Przez wiele lat lekarze rozróżniali dwa typy astmy - jeden spowodowany czynnikami zewnętrznymi w stosunku do organizmu, występującymi w otaczającym środowisku, drugi - wywołany przyczynami powstałymi wewnątrz organizmu. Typy te nazywa się zwykle astmą „zewnątrzpochodną" (egzogenną) lub „atopową" i astmą „wewnątrzpo-chodną" (endogenną). • Astma egzogenna lub atopowa („atopowy" oznacza wrodzone skłonności alergiczne) - objawia się nieprawidłową reaktywnością („alergia") na składniki pokarmowe, infekcje wirusowe i bakteryjne, wchłaniane z powietrzem wdechowym drobne cząsteczki, takie jak: pyłki roślinne, roztocza kurzu domowego i fragmenty sierści zwierząt. Owe występujące w środowisku czynniki nazywane są alergenami i właśnie one wywołują astmę. (Termin „atopowy" został wprowadzony w 1923 roku dla opisania pacjentów z pewnymi swoistymi zmianami z tendencją do wspólnego występowania. Astma i wyprysk [egzema] dziecięcy należą do takich zmian. Nienormalna wrażliwość u tych pacjentów przejawia się szczególną reaktywnością skóry. Alergią atopową nazywa się alergię wczesną [natychmiastową) - w tym znaczeniu, że reakcja na alergen pojawia się już po kilku minutach. Jest to forma występująca najczęściej. Inna postać to tak zwana alergia opóźniona, gdy reakcja pojawia się dopiero po kilku godzinach.) • Astma endogenna jest uznawana za zjawisko będące konsekwencją czegoś dziejącego się w nas. Przypuszcza się, że jej pochodzenie jest uwarunkowane genetycznie. Specjaliści, którzy zajmowali się tym typem astmy, opisywali zależność pomiędzy jej przebiegiem a warunkami pogodowymi w różnych porach roku. Zimne, suche powietrze nasila objawy, powodując zwężenia dróg oddechowych. Ciepłe, wilgotne powietrze może również prowadzić do trudności w oddychaniu i u niektórych chorych wywołuje hiperwen-tylację - co dosłownie oznacza oddychanie nadmierne. W większości przypadków hiperwentylacja spowodowana jest przez stany lękowe i prowadzi do głodu tlenowego. Przytoczony podział astmy na endogenną i egzogenną jest już nieaktualny. Jednakże w pewnym stopniu pomaga w zróżnicowaniu astmy przy porównywaniu różnych pacjentów. Wydaje się, że część pacjentów cierpi przede wszystkim „wewnętrznie" - bez istotnego wpływu czegokolwiek z otoczenia, podczas gdy przyczyną choroby innych są głównie czynniki pochodzące z zewnątrz, takie jak pyłki roślinne czy sierść zwierzęca. Astma jednak nie poddaje się klasyfikacjom. Wiele czynników może odgrywać rolę zarówno w astmie endogennej, jak i egzogennej - a czynniki psychiczne zwykle współdziałają z czynnikami fizycznymi w nasilaniu objawów. Jedyne, co możemy powiedzieć z całkowitą pewnością, to to, że astma zawsze dotyczy dróg oddechowych - płuc i oskrzeli - czyli układu oddechowego.
